-آرجونا گفت : ایجاناردانا، ایكشاوا، چنانچه فكر میكنی شعور بهتر از كار برای ثمر است ، چرا مرا به درگيری در چنين جنگ هولناكی تشويق می نمايی .
-شعور من با آموزشهای ضد و نقيض تو سرگشته شده است . بنابراين تمنا دارم ، قاطع و صريح به من بگويی كداميك برايم سودمندترين است .
-شخصيت اعلای خداوند فرمود : ای آرجونای بری از گناه ، چنانكه قبلا توضيح دادم دو دسته انسان در تلاشِ شناخت ذات هستند . گروهی علاقه مندند از راه تفكر و تعمق فلسفی و تجربی ، و گروهی مايلند از طريق خدمت عابدانه آن را درك نمايند.
-انسان نه صرفاً با امتناع از عمل می تواند به رهايی از عكس العمل دست يابد و نه فقط با حصول به انقطاع می تواند به كمال نائل گردد.
-انسان بر اساس صفات و خصايلی كه از گونه های طبيعت مادی اكتساب كرده ، قطعاً ناگزير به انجام عمل است ؛ بنابراين هيچكس نمی تواند حتی برای يك لحظه نيز از انجام عمل اجتناب ورزد.
-كسی كه حواس عمل كننده را از عمل بازمی دارد، ليكن ذهنش بر موضوعات جلب كننده حواس متمركز است مسلماً خود را فريب می دهد و متظاهر ی بيش نيست .
-از طرف ديگر، چنانچه فرد صادقی بكوشد از طريق ذهن بر حواس فعال خود مسلط شود و بدون دلبستگی [در آگاهی به كريشنا] كارما يوگا را آغاز كند، به مراتب برتر است .
-وظيفه تجويزشده ات را انجام ده ، زيرا بدين گونه عمل كردن از بی عملی بهتر است . انسان بدون كار و عمل حتی نمی تواند بدن مادی خود را حفظ نمايد.
-كار بايد به منزله قربانی برای ويشنو انجام گردد، در غير اين صورت باعث اسارت شخص در دنيای مادی می شود. بنابراين ، ای پسر كونتی ، وظايف تجويزشده ات را برای رضایت پروردگار انجام ده و بدين ترتيب همواره از اسارت رها خواهی ماند.